Implementatie in de praktijk
Mindset
Alle
abstracte gedachten van het vorige bericht[1]
kunnen makkelijk in de praktijk geïmplementeerd worden door een nieuwe lens te
bouwen waardoor de wereld wordt gezien. Iedere mens is een handelaar die zijn waarde probeert te slijten. Iedere interpersoonlijke interactie is een handelspropositie
op de korte en lange termijn, waarover jij dan beslist om al dan niet op dit
aanbod in te gaan. Deze lens helpt om de beoordeling om al dan niet menselijke
interactie aan te gaan, te maken met zo weinig mogelijk ruis van emoties en
meer bepaald empathie. Slechts wanneer de interactie de voorgaande test
passeert, gaat de empathie-knop aan, want dan heeft de mens in kwestie deze ook
verdiend.
Beoordeling van de handelsvoorwaarden
Maar
hoe beoordeel je nu wat een goede of slechte deal is? Dit is een
waarderingsproblematiek. In economische termen worden zaken gewaardeerd aan hun
potentieel tot het genereren van toekomstige cash-flows. Toegepast op mensen is
de waarde van een deal de waarde uitwisseling op het moment zelf, maar ook de
toekomstige, te verwachten waarde-stromen. De kunst van het beoordelen van
handelsvoorwaarden bestaat er dus uit om je eigen waarde in te schatten, de
waarde die je zal terugkrijgen in te schatten en de beoordeling te maken of dit
voldoende is.
Waardering van de tegenpartij zijn waarde
Een
belangrijk waarderingsprincipe bij de waardering van de waarde van de
tegenpartij is dat het laten ophouden van een door de tegenpartij uitgelokte negatieve
situatie geen echte waarde is.
Denk
gewoon aan de situatie van een roofmoord. Waardepropositie van de dief: ik laat
je leven als je mij al je geld geeft. Waardepropositie van het slachtoffer: ik
geef al mijn geld opdat ik mag blijven leven. Iedereen vindt dit immoreel
gedrag, omdat men sowieso recht heeft op leven en het wegnemen van de dreiging
op het mensenleven geen voldoende oorzaak is om de waardeverschuiving te
legitimeren, aangezien deze dreiging uitgaat van de dief zelf.
De
situatie verandert compleet als de bedreiging op het leven uitgaat van een
externe oorzaak zoals een natuurramp. Stel dat je op het eiland Pompeï leeft
terwijl de Vesuvius uitbarst, en je komt aan bij een boot. In ruil om gered te
worden, moet je al je geld afgeven aan de kapitein van de boot.
In
beide situaties wordt er een leven gegeven in ruil voor al het geld dat de mens
in kwestie bij zich heeft, maar het ene noemen we roofmoord terwijl het andere
gewoon een harde onderhandelaar wordt genoemd. Het ene is immoreel, het andere
is gewoon hoe de wereld werkt. Het essentiële verschil tussen de twee
bovenstaande situaties is het feit dat de wet van causaliteit anders is. Bij
roofmoord komt de waardeverschuiving enkel tot stand door de menselijke
manipulatie van de omgeving, terwijl bij de uitbarsting van de vulkaan de
oorzaak van de negatieve situatie niet bij het individu ligt.
Deze
inzichten leiden tot een harde conclusie, namelijk dat het laten ophouden van
de negatieve realiteit op zichzelf beschouwd geen waarde is, aangezien er moet
stilgestaan worden bij de vraag wat de oorzaak van die negatieve realiteit is.
Slechts wanneer de oorzaak en het verhelpen van de negatieve situatie buiten de
macht van de tegenpartij valt, is het laten ophouden van de negatieve realiteit
echte waarde, doordat je de mensheid vooruit hebt geholpen tegen de krachten
die hem wensen te vernietigen.
Wanneer
de tegenpartij de negatieve situatie kon verhinderen of kan verhelpen, dan is
het laten ophouden van zijn negatieve realiteit geen echte waarde, aangezien de
vernietigende kracht niet extern, maar intern te situeren valt. Het helpen van
deze mensen, is hoe zij bestaan legitimeren en valideren, is zeggen dat de
destructieve kracht aanvaardbaar is en dat we de realiteit zo gaan aanpassen
zodat de zelfvernietigingsdrang kan overleven. De enige manier om deze mensen
te helpen is de zelfvernietigingsdrang in conflict te laten komen met het
overlevingsinstinct, waarbij verantwoordelijkheid voor het eigen leven opnemen de enige mogelijkheid tot overleven is.
M.a.w.,
nadenken over de wet van causaliteit omtrent negatieve situaties, stelt je in
staat om de handelaars die pech hebben van de plunderaars te onderscheiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten